Yozgat yardım projesi kapsamında yola çıktığımız ilk andan itibaren hepimizin bildiği ama dile getirmek istemediği bir şey vardı… Bu proje kapsamında hiçbir aile için yardım malzemesi talep edilmemişti, yiyecekten başka… Ne kadar zor durumda olduklarını biliyorduk ve bizim için çok zor geçeceğini tahmin edebiliyorduk…
Bu dağıtım esnasında çok hikaye dinledik, çoğu zaman gözyaşlarımıza hakim olamadık… Birer anne ve baba olarak, evlatları için yollara düşen, kimi zaman eşlerini kaybetmiş insanların üzücü anılarını dinlemek, onların bu acılarına ortak olabilmek, onları anlamaya çalışmak yapabileceklerimizdi sadece.
Ezra, eşini kaybetmiş İran’lı bir baba… Bakmakla yükümlü olduğu bir oğlu var. Çok yakın zamanda geçirmiş olduğu bir operasyon nedeniyle çalışamıyor. Ev kirasını 3 aydır ödeyememiş…
Saleh, Irak’lı bir doktor. 5 tane çocuğu var. En küçüğü 6 yaşında ve
vücudunun belden aşağısı felç. Daha önce bir operasyon geçirmiş ama
yeterli olmamış. Birkaç tane daha geçirmesi gerekiyor. Bu ameliyatlar
sonrasında ise ciddi bir medikal tedaviye ihtiyacı olacak.
O kadar çok kadın eşsiz, ve bir o kadar çocuk babasız kalmış… Yine de umutları var, yaşama sımsıkı tutunmuşlar.
Her ne olursa olsun, ne kadar acılar yaşanırsa yaşansın, İlk Umut Derneği ailesi olarak inancımız barışın bu gülümseyen yüzlerle yükseleceğidir… Siz de gülümseten tarafta, bizimle birlikte olmak ister misiniz?